
تاریخ مقاله : ۱۳۹۷/۱۲/۰۸
تعداد بازدید : ۶۶۴۱
معرفی برندگان نوبل شیمی 2018
از سال 1901 تاکنون 110 جایزهی نوبل در شیمی اهدا شده است. فرانسس آرنولد، جرج پی اسمیت از آمریکا و گریگوری وینتر از بریتانیا برای استفاده از قواعد انقلابی برای گسترش پروتئینهایی که در ساخت داروهای جدید استفاده میشوند برندهی جایزه ی نوبل در سال 2018 شدند. این سه دانشمند به علت کارهایشان در استفاده از تکامل برای تولید آنزیمها و پادتنهای جدید جایزهی نوبلِ شیمی را به خود اختصاص دادند.
در 27 نوامبر سال 1895 آلفرد نوبل آخرین وصیت خود را نوشت که در آن او بیشترین ثروت خود را برای یک سری از جوایز به نام جایزهی نوبل کنار گذاشت. بر طبق جملهای در وصیتنامهی نوبل «کسی که مهمترین کشف یا بیشترین پیشرفت در شیمی را حاصل کند» یکی از جوایز را دریافت خواهد کرد. از سال 1901 تاکنون 110 جایزهی نوبل در شیمی اهدا شده است. طبق قوانین نوبل اگر کشفی یا پیشرفتی در سال مورد توجه داوران قرار نگیرد جایزه باید تا سال بعد ذخیره شود. در مجوع در 8 سال نوبل شیمی به کسی تعلق نگرفت (1916، 1917، 1919، 1924، 1933، 1940، 1941 و 1942)؛ به طور کلی در حین جنگ جهانی اول و دوم جایزههای نوبل کمتری اهداء شده است.
یاکوبوس هنریکوس وانتهوف شیمیدانِ هلندی در سال ۱۹۰۱ به خاطر کشف قوانین دینامیک شیمیایی و فشار اسمزی در محلولها موفق به کسب نخستین جایزه نوبل شیمی شد. از سال 1901 تا 2018 به 181 فرد جایزهی نوبل شیمی اهدا شده است، "فردریک سنگر" تنها کسی است که دوبار این جایزه را به خود اختصاص داده است.
شیمی تنها رشتهای که پژوهشگرانش مدال نوبل دریافت میکنند نیست و هر ساله نوبلِ فیزیک، فیزیولوژی یا پزشکی، ادبیات و صلح نیز اهداء میشود. ششمین جایزه یعنی جایزه یادبود نوبل علوم اقتصادی نیز در سال ۱۹۶۸ میلادی، توسط بانک مرکزی سوئد پایهگذاری شد که البته در لیست جوایز مرتبط با بنیاد نوبل جایی ندارد. جایزهی فیلدز بالاترین جایزهی علمی در ریاضیات محسوب شده و از آن به عنوانِ نوبلِ ریاضیات نام برده میشود.
فرانسس آرنولد، جرج پی اسمیت از آمریکا و گریگوری وینتر از بریتانیا برای استفاده از قواعد انقلابی برای گسترش پروتئینهایی که در ساخت داروهای جدید استفاده میشوند برندهی جایزه ی نوبل در سال 2018 شدند. این سه دانشمند به علت کارهایشان در استفاده از تکامل برای تولید آنزیمها و پادتنهای جدید جایزهی نوبلِ شیمی را به خود اختصاص دادند.
با اینکه تعداد مقالات چاپ شده توسط این 3 پژوهشگر (اسمیت، وینتر و آرنولد) از نظر آماری متفاوت است (به ترتیب 34، 174 و 355) اما فارغ از تعداد مقالهها تعداد ارجاعات به مقالاتِ آنها عدد بسیار قابل توجهی است.